اقرارنامه ملکی و اهمیت آن –  اقرارنامه چیست و در مورد آن چه می دانید؟ احتمالاً این موضوع برایتان خیلی مهم است. پس کنجکاو هستید در مورد اقرارنامه محضری ، اقرارنامه ملکی ، افرانامه فروش ملک و نظایر آن بیشتر بدانید. با ما همراهی کنید تا در مورد اقرار و موضوعات مرتبط با آن بویژه در امور مربوط به خرید و فروش ملک به صورت خلاصه نکاتی را فرا بگیریم.

معنی اقرار در قانون

ماده ۱۲۵۹ اقرار را اینگونه تعریف می نماید: “عبارت از اخبار به حقی است برای غیر بر ضرر خود”.

اقرار از این جهت اهمیت پیدا می کند که فردی ادعایی را مطرح می کند. این ادعا ممکن است بدلیل در دست نداشتن اسناد رسمی مورد انکار قرار گیرد. در این شرایط وجود اقرارنامه کتبی می تواند نقش تعیین کننده در اثبات ادعای وی داشته باشد.

برای آنکه با مفهوم اقرار و اقرارنامه ملکی به عنوان یکی از موارد اقرار آشنا شویم بگذارید مثالی بزنیم. فرض کنید آقای “الف” ادعا می کند مالک قطعه زمین و یا یک ملک معین است. اما زمین یا ملک مورد اشاره، دارای سند رسمی نیست. ولی وی اقرارنامه ای در اختیار دارد که از فروش و یا هبه ملک از جانب آقای “ب” به وی حکایت می کند. ضمن اینکه آقای “الف” در حال حاضر ملک را در تصرف خود دارد. در اینجا اقرار آقای “ب” به عنوان یک سند برای ایجاد حق برای آقای “الف” و به ضرر آقای “ب” دلالت می نماید. به عبارتی آقای “ب” مالکیت را از خود سلب و به آقای “الف” اعطا نموده است. از این رو گفته می شود اقرار در واقع ایجاد حق برای دیگری و به ضرر خود است. چنین اقرارنامه ای در حکم یک سند قابلیت دفاع دارد و به عنوان سندی که بر مالکیت تاکید دارد، نافذ است.

اقرارنامه محضری

ممکن است اقرارنامه در دفترخانه اسناد رسمی تنظیم شود. در این صورت به آن، اقرارنامه محضری گفته می شود. اقرارنامه محضری می تواند در مورد موضوعات مختلف و از جمله در مورد ملک یا مثلاً اقرارنامه فروش ملک باشد.

اهمیت اقرار

تا اینجا کمی با اقرار و اقرارنامه ملکی آشنا شدیم. حال بهتر است بدانیم در قانون برای اقرار به عنوان دلیل و یا سند ایجاد حق برای دیگری اهمیت زیادی در نظر گرفته شده است. بگونه ای که به استناد مواد ۱۲۶۱ و ۱۲۸۰ قانون مدنی نمی توان تفاوتی میان اقرار کتبی و شفاهی قائل شد. زیرا هر دو از نظر قانون دارای اعتبار یکسان هستند. با این وجود در مقام عمل و در محاکم، اقرارنامه کتبی ارزش و نقش بهتری در اثبات حق دارد.

شرایط اقرار کننده

برای آنکه اقرارنامه ملکی را بهتر مورد ارزیابی قرار دهیم بهتر است در مورد شرایط اقرار یک نکته را بدانیم. در ماده ۱۲۶۲ قانونگذار برای اینکه اقرار اثر قانونی خود را حفظ نماید برای آن چند شرط در نظر گرفته است. در ماده مذکور آمده است:

“اقرار کننده باید بالغ و عاقل و قاصد و مختار باشد بنابراین اقرار صغیر و مجنون در حال دیوانگی و غیر قاصد و مکره موثر نیست”.

انکار در اقرار مسموع نیست

نکته مهم دیگر آنکه اگر فردی بر علیه خود و به نفع دیگری اقرار نماید. نمی تواند اقرار خود را پس بگیرد. ماده  ۱۲۷۵ قانون مدنی چنین مقرر می دارد:

“هر کس اقرار به حقی برای غیر کند ملزم به اقرار خود خواهد بود.”

به عبارتی نمی تواند آن اقرار را انکار نماید. و این انکار از او پذیرفته نمی شود. در این رابطه ماده ۱۲۷۷ مقرر می دارد:

“انکار بعد از اقرار مسموع نیست. لیکن اگر مقر ادعا کند که اقرار او فاسد یا مبنی بر اشتباه یا غلط بوده شنیده میشود. و همچنین است‌ در صورتی که برای اقرار خود عذری ذکر کند که قابل قبول باشد. مثل اینکه بگوید اقرار به گرفتن وجه در مقابل سند یا حواله بوده که وصول نشده. لیکن ‌دعاوی مذکوره مادامی که اثبات نشده مضر به اقرار نیست.

اقرار فقط در مورد حق و سهم خود نافذ است

باید دانست که اقرار هر فرد فقط در مورد سهم و یا حق خودش قابل استماع است . بنابراین کسی نمی تواند در مورد حق و حقوق دیگران اقرار نماید و چنین اقراری از اساس قابل استماع نیست.

ماده ۱۲۷۸ قانون مدنی می گوید:

“اقرار هر کس فقط نسبت به خود آن شخص و قائم قام او نافذ است و در حق دیگری نافذ نیست. مگر در موردی که قانون آن را ملزم‌ قرار داده باشد”.